ICF Międzynarodowa klasyfikacja funkcjonowania, niepełnosprawności i zdrowia

Międzynarodowa klasyfikacja funkcjonowania, niepełnosprawności i zdrowia (ang. International Classification of Functioning, Disability and Health, w skrócie ICF) - dokument opisujący język oraz strukturę opisu i pomiaru stanu zdrowia oraz stanów związanych ze zdrowiem.
Dokument został przyjęty przez Światową Organizację Zdrowia podczas
54. Światowego Zgromadzenia Zdrowia (World Health Assembly) w 2001 roku. Zgodnie z umową TR/09/091 ze Światową Organizacją Zdrowia
o Udzielenie Praw do Tłumaczenia i Publikacji, "Międzynarodowa Klasyfikacja Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia - ICF" została przetłumaczona przez Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia.

Ocena funkcjonalna 

Rozpoznawanie potrzeb rozwojowych i edukacyjnych uczniów – podejście funkcjonalne 23 min. wykład dr T. Kopik - warto posłuchać 

Gwiazda pytań ocena funkcjonalna

karta diagnozy TROSKA

Konstruowanie WOPFU i IPET

TROSKA podrecznik_do_modelowego_zestawu_narzedzi_diagnoza_funkcjonalna_rozwoju-_spol_emoc uczniów w wieku 9-13 lat

IPET PRZYKŁAD

IPET ZA PRZYKŁAD

OKRESOWA WIELOSPECJALISTYCZNA OCENA FUNKCJONOWANIA UCZNIA

Uczeń SPE

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach wskazuje kategorie uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych – są to uczniowie:

1. niepełnosprawni,
2. niesłyszący,
3. słabosłyszący,
4. niewidomi,
5. słabowidzący,
6. z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją,
7. niepełnosprawni intelektualnie w stopniu lekkim,
8. niepełnosprawni intelektualnie w stopniu umiarkowanym lub znacznym,
9. z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera,
10. z niepełnosprawnościami sprzężonymi,
11. niedostosowani społecznie (m.in. wagary, ucieczki z domu, picie alkoholu, odurzanie się, niszczenie mienia, przemoc, bójki, kradzieże, próby samobójcze),
12. zagrożeni niedostosowaniem społecznym,
13. z zaburzeniami zachowania i emocji (w tym z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi),
14. ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się (uczniowie z dysleksją, dysgrafią, dysortografią, dyskalkulią),
15. z niepowodzeniami edukacyjnymi (w tym uczniowie z inteligencją niższą niż przeciętna),
16. z deficytami kompetencji i zaburzeniami sprawności językowych,
17. przewlekle chorzy,
18. w sytuacji kryzysowej lub traumatycznej,
19. zaniedbani środowiskowo,
20. z trudnościami adaptacyjnymi,
21. szczególnie uzdolnieni.

Dziecko ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi:

• posiada opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej,
• posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego,
• nie posiada ani opinii, ani orzeczenia.

SKĄD SIĘ BIERZE ZACHOWANIE CZŁOWIEKA?

Piramida potrzeb wg Maslowa

ICD-11: najważniejsze zmiany w klasyfikacji chorób

Zaburzenia neurorozwojowe

Wiele mówi się również o zmianach w kategorii zaburzeń neurorozwojowych, przede wszystkim o tym, że z nowej klasyfikacji “znika” Zespół Aspergera. Faktycznie, ta nazwa nie będzie już używana – w ICD-11 nie znajdziemy już ZA ani (jak wcześniej) rozpoznania Zespołu Retta, autyzmu dziecięcego lub autyzmu atypowego. W zamian, w ICD-11 uwzględniono nową kategorię pod nazwą “zaburzeń ze spektrum autyzmu”. Wszystkie osoby, które znajdują się na spektrum, będą otrzymywały taką diagnozę, ale uszczegółowioną o to, na jakim poziomie rozwoju intelektualnego i językowego się znajdują. Szerzej opisaliśmy to w naszym tekście poświęconym różnym „odmianom” autyzmu.  

W nowej edycji klasyfikacji zostały również uwzględnione nowe nazwy na różne odmiany zaburzeń neurorozwojowych (często określanych także jako całościowe zaburzenia rozwojowe):

• „zaburzenia rozwoju intelektualnego”,  
• „rozwojowe zaburzenia mowy lub języka”,  
• „rozwojowe zaburzenia uczenia się”,
• „rozwojowe zaburzenia koordynacji ruchowej”,  
• „zaburzenia z deficytem uwagi i nadaktywnością” (w tym ADHD u dzieci i ADHD u dorosłych) ,
• „stereotypie ruchowe”.

Za